Do tej pory istniało przekonanie, że wpływ czynników środowiskowych na ludzkie DNA jest znikomy. Epigenetyka, rozwijająca sie obecnie nauka zajmująca się badaniem zmian ekspresji genów, daje nowe spojrzenie na to zagadnienie. Badania epigenetyków opisują wzajemne przenikanie się naszego wychowania i natury, a rozwój psychologiczny i dziedzictwo genetyczne przestaje być przez nich od siebie oddzielany. O terapeutycznych implikacjach spostrzeżenia, że nasze geny mają "pamięć", pisze izraelsko-amerykańska psychoanalityczka dr Galit Atlas w swojej kisiążce Emocjonalne dziedzictwo.
Dr Galit Atlas, odkrywając przed czytelikiem losy swoich pacjętów, przypomina mu, że jednym z ważniejszych zadań, jakie stoi przed rodzicami jest towarzyszenie swoim dzieciom w życiu, nadawanie nazw ich uczuciomi oraz pomaganie w przeżywaniu silnych życiowych emocji. I żeby móc być takim emocjonalnym towarzyszem, sami potrzebujemy spotkać się z naszą przeszłościa i nazwać to, co przez lata nie zostało nazwane.
Ksiazka jest o tym, dlaczego potrzebujemy innego czlowieka, by spotkac sie tym, co czasem nieświadomie przekazali nam ci, ktorych kochamy, ktorzy nas wychowali. O żyjącej w nas pamieci naszych przodków, o traumie oraz o tym, dlaczego dobrze jest się z nią spotkać (choć może to być spotkanie trudne).
"Rozwijanie zdolności do integrowania i przetwarzania bólu pomaga nam w odnajdowaniu sensu, uzdrawianiu, życiu pełną piersia i wychowywaniu nastepnego pokolenia w spójny i autentyczny dla siebie sposób."
Opowiada o potrzebie zrozumienia naszej przeszłości i uzupełnianiu luk w jej scenariuszu po to, by moc się rozwijać, zmienić nasze przeznaczenie, zrobić w swoim życiu przestrzeń na nowe. Po to, by poznaną historię móc po prostu opowiadac, zamiast przezywać ją wciąż na nowo. A przede wszystkim, po to by móc przestać powstrzymywać sie przed realizowaniem marzeń, tworzeniem, kochaniem i życiem pełną piersią.
"Mali żołnierze nie płaczą, ale mężczyźni i ojcowie moga zacząć lamentować."
A także o tym, że to co wypowiedziane i nazwane przestej być naszym ślepym losem, upiorem.
Opisuje, jak emocjonalna praca przeprowadza nas od odczuwanej bezsilnosci do działania, od doświadczanego chaosu do ładu i od doznawanego zniszczenia do umiejętności tworzenia na nowo.
"Demony często znikają, gdy zapalamy światło"
To poruszająca pozycja łącząca doświadczenia własne dr Atlas, historii jej pacjentów, oraz wieloletnich badań. Pomaga zrozumieć, że początkiem zdrowienia jest podjęcie decyzji o zmierzeniu sie z trudami z przeszłości i zachęca, by nie bać sie wolnosci, jaką daje poznanie i bycie poznawanym.
(#trauma #pamiec #miedzypokoleniowyprzekaz #epigenetyka)
Comments